Na twee weken grijsheid is de zon eindelijk weer tevoorschijn gekomen. Vanuit mijn raam zie ik de bomen in lichterlaaien staan. Ik moet gewoon even naar buiten om foto's te maken.
Alsof ik dat vorig jaar niet heb gedaan; foto's maken van gekleurde bladeren. Maar het is of winter, lente, zomer de gedachte aan de uitwissen, en dan is elke herfst weer verbazend nieuw en verbazend mooi. En dan moeten er gewoon weer foto's worden gemaakt. Extra leuk dat er een fotogeniek vrouwtje met hond m'n beeld inlopen, met tegenlicht op zilvergrijs haar.
Ach, al die knisperende, gekleurde blaadjes. Ze maken er een feestje van. Om even te doen vergeten dat ze op de hielen gevolgd worden door de kale, koude winter.
