Retro

Volgens mij doet Praag geen bijzondere moeite om retro te zijn. En toch is ze het. De stad maakt geen aanstalten om het moderne leven van zich af te schudden door terug te gaan naar retromode en vintage-snuisterijenwinkeltjes of groentetuintjes net buiten de stad.. Praag heeft het gewoon nooit helemaal achter zich gelaten.. 
Zoals vanmorgen op de markt langs de Vltava ter hoogte van Palackého Most. Die man zit daar echt niet hip  of alternatief te zijn. Hij wil gewoon z´n spul verkopen. 

Kan hem het schelen dat touristen er instagram-foto´s van maken, en die gelijk ook maar op facebook knallen omdat het zo vintage is en lijkt op de spulletjes in de etalages van te gekke winkeltjes in de Jordaan (of elders) of op foto´s in Flow Magazine. 
En deze vrouwtjes ook niet.. Ze willen gewoon dat je hun spul koopt. En het liefst snel, want ze hebben het koud en willen naar huis.. 
De ´cukrarna´ is ook zo iets.. Een suikerzoete uitvinding waar je roomhoorns en aardbeientaartjes eet, en koffie drinkt, of gebakjes haalt als er iets valt te vieren.
 
Een cukrarna barst uit z´n voegen van de chocola en snoep en taartjes en ijs. Je vindt er rariteiten van marsepein en suiker. Het is er altijd suikerspinroze en lichtgeel en oranje, er staan plastic bloemen en planten, en er hangen altijd kanten gordijnen voor de ramen. 
En de curkrarna is geen initiatief van stadse meisjes of hippe dertigers, maar wordt gewoon  gerund door dames van middelbare leeftijd met paars geverfd haar en een nette blouse aan. Een cukrarna pretendeert niet trendy of retro te zijn, het is gewoon zichzelf. Leuk vind ik dat.. 

Dit slagertje vond ik er ook wel gezellig uitzien.. De etalage is denk ik niet iets van de laatste tijd. Zoiets ontstaat met de jaren..


Als je een oude Skoda of Trabant langs ziet reutelen, dan wordt hij over het algemeen niet bestuurd door een jonge gast die er de gein van in ziet, maar door een oudere Tsjech die vindt dat er geen enkele noodzaak is een auto te dumpen als die nog ronkt en rijdt.

En thuis bij een vriend van me verbouwen ze hun eigen aardappels en groenten, ze hebben een waterton, en ze hergebruiken bijna alles. Ik vroeg hem of ze bewust ecologisch proberen te leven. Hij keek me verbaasd aan, en zei: ´Welnee! Maar zo zijn we dat gewoon gewend!`

Comments